درد دل با خدا

پروردگارا! به درگاه تو پناه میبرم وتو نیز پناهم بخش مگذار که موجودی آزمند و خویشتن دوست باشم مگذار که صولت خشم حصاربردباری مرا درهم بشکند وحمله ی حسد مناعت فطرت مرا به مذلت و خفت فرو کشاند.

پروردگارا ازخصلت طمع که دنائت آورد و آبرو برد- ازبدخویی که دل دوستان بشکند وبه دشمنان نیرو بخشد. از لجاج شهوت که همت های بلند را پست سازد به درگاه تو پناه می برم.

الهی روا مدار که پنهان ما از پیدا ی ما ناستوده تر باشد و در ورای این صورت زیبا سیرتی زشت و ناهموار نهفته باشد.

پروردگارا به درگاه تو پناه میبرم از آنچه نمیدانم سخن بگویم و راه جویان را همچون خویشتن در دریای ضلالت و گمراهی حیران و سرگردان سازم